کربلا724 ، چرا ختم لعن ؟ می‌دانیم که دین ترکیبی است از حبّ و بغض‌ها، دوستی‌ها و دشمنی‌ها، و مؤمن در مسیر پیمودن پله‌های کمال و رشد به هر دو نیازمند است؛ ازاین‌رو می‌بینیم که در بسیاری از زمینه‌ها، در کنار مباحث تولّی، تبرّی نیز مطرح است!
در مباحث معرفتی در بُعد دوست‌شناسی زیارت جامعه کبیره و در جنبه دشمن‌شناسی زیارت عاشورا و دعای صنمی قریش، دوشادوش ختم صلوات و دُرودها، لعن و بیزاری‌ها را نیز داریم! در تعقیبات نمازها نیز هم سلام و صلوات و هم لعن بر هشت مرد و زن خبیث! و خلاصه این دو کنار یکدیگر یک بستۀ کامل و ایمان مؤثر و پایدار را تشکیل می‌دهد.
در ادامه به یکی از لعن‌های مجرّب و مفید را ذکر می‌کنیم که سزاوار است مؤمنین در حال سختی و رفاه، برای رسیدن به حاجت‌های کوچک و بزرگ از این‌ها غفلت نفرمایند.
مرحوم آیت‌الله سید محمود مجتهدی سیستانی از جدّشان مرحوم آیت‌الله سید علی سیستانی، لعنی را به برخی شاگردان خود آموختند و فرمودند:
ختم این لعن به‌حدّی کارساز است که وقتی پدربزرگمان این لعن را برمی‌داشت، گاهی برایش مکاشفه پیش می‌آمد و ملعون دومی را می‌دید که در قلاده‌های آتشین می‌آید و ضجّه می‌زند که «سید دست بردار که مرا بیچاره کردی»!
متن ختم لعن این است:
«اللّهُمَّ الْعَنْ أبَا الشُّرُورِ وَ أتْباعَهُ، فِی کُلِّ لَحْظَةٍ مِنَ الأزَلِ إلَی الأبَدِ، بِعَدَدِ ما أحاطَ بِهِ عِلْمُکَ»
این ختم لعن به کرّات و مرّات برای امور ریز و درشت تجربه شده و در صورتی که با باور قطعی و برائت قلبی گفته شود، تردیدی در نتیجه‌دادن آن نیست.
- برخی متن لعن را این‌گونه نقل کرده‌اند:
«اللّهُمَّ الْعَنْ أبَا الشُّرُورِ وَ أتباعَهُ فِی کُلِّ لَمْحَةٍ بِقَدْرِ ما فِی عِلْمِکَ مِنَ الأزَلِ إلَی الأبَدِ»
- این لعن عدد خاصی ندارد؛ برخی ۱۳۵ را توصیه کرده‌اند! ولی به‌زعم حقیر ۳۱۰ یا ۷۱۰ اولی است.
