🔍متن حدیث به عربی :
▪️عن الصادق علیهالسلام: أَمَّا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ فَبَكَى عَلَى الْحُسَيْنِ علیهالسلام عِشْرِينَ سَنَةً أَوْ أَرْبَعِينَ وَ مَا وُضِعَ طَعَامٌ بَيْنَ يَدَيْهِ إِلَّا بَكَى حَتَّى قَالَ مَوْلًى لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ قَالَ إِنَّما أَشْكُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ إِنِّي لَمْ أَذْكُرْ مَصْرَعَ بَنِي فَاطِمَةَ إِلَّا خَنَقَتْنِي الْعَبْرَة.
🔸حضرت امام صادق علیهالسلام فرمودند: علی بن حسین بیست سال گریست و هرگاه غذایی پیش روی حضرت میگذاشتند گریه میکرد تا اینکه یکی از خدمتکاران حضرت به او عرض کرد: ای پسر رسول خدا من بیم آن دارم از گریه هلاک شوی. حضرت فرمود: من غم و اندوه خود را به خدا شکایت میکنم و چیزی در دل دارم که شما از آن بیخبرید. من هرگاه صحنه کشته شدن فرزندان فاطمه را به یاد میآورم بغض گلویم را میفشارد.
📚مکارم الاخلاق، شیخ طبرسی، ص316